Τον Απρίλιο του 2013, σε συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου, ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία ο Κανονισμός Λειτουργίας διάθεσης κοινοχρήστων χώρων της Πλατείας Πετρινού. Η δημόσια τοποθέτησή μου τότε είναι γνωστή. Καταγράφηκαν και οι προβληματισμοί και οι προτάσεις μου που, δυστυχώς, η δημοτική αρχή δεν υιοθέτησε.Μετά από ένα σχεδόν χρόνο εφαρμογής του κανονισμού, βεβαιώνεται στην πράξη ότι καμία από τις εννέα δεσμεύσεις- στόχους του δεν έχει υλοποιηθεί. Για τη λειτουργία της πόλης και της πλατείας Πετρινού, αποδείχθηκε»κανονισμός χωρίς κανόνες».
Η ουσία κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι πως για ακόμη μια φορά η δημοτική αρχή αγνόησε την επιβεβλημένη από την εποχή μας απαίτηση του δημόσιου διαλόγου και της διαβούλευσης.Αδιαφανείς ενέργειες και αποφάσεις σκοπιμοτήτων, συντηρούν αντί να λύνουν τα προβλήματα.Η επιμονή της δημοτικής αρχής σε μία αδιέξοδη κανονιστική, όπως αποδείχθηκε στην πράξη, αποκαλύπτει τα μεγάλα ελλείμματα αποτελεσματικής διοίκησης.
Χρειαζόμαστε μία πλατεία για όλους και με όλους.Όπως χρειαζόμαστε μία πόλη για όλους και με όλους. Αυτή οφείλει να είναι η αρχή των προτάσεών μας και η θεμέλια βάση του δημόσιου διαλόγου.
Αυτό που ενδιαφέρει τους δημότες μας, τους κατοίκους της πόλης και τους επιχειρηματίες που έχουν τις επιχειρήσεις τους στην πλατεία, είναι να σταθούμε πάνω από μικροπολιτικές και μικροπροσωπικές αντιπαραθέσεις και να εργαστούμε συλλογικά για το κοινό όφελος.
Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς μάχη απέναντι σε κατεστημένες αντιλήψεις και νοοτροπίες. Αυτή είναι η μάχη του εγωισμού της εξουσίας και των ατομικών συμφερόντων, απέναντι στην κοινή λογική και το συλλογικό όφελος.
Είναι επιβεβλημένη μία νέα κανονιστική που να στηρίζεται σε δύο ρεαλιστικές αρχές: Την αρχή ότι η πλατεία είναι για όλους τους πολίτες και την αρχή της ισόρροπης συνύπαρξης των επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος, που αφενός δίνουν μία διέξοδο εκτόνωσης και χαλάρωσης και αφετέρου εργοδοτούν σημαντικό αριθμό από νέους ανθρώπους.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην εποχή μας οι λύσεις δεν έρχονται μέσα από συγκρούσεις αλλά αντίθετα, μέσα από διάλογο. Μέσα από διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, το Επιμελητήριο, τον Εμπορικό Σύλλογο, τους επιχειρηματίες και, πάνω απ όλα, τους ίδιους τους δημότες στους οποίους ανήκει το έργο, μπορούμε να καταλήξουμε σε βέλτιστες λύσεις. Σε λύσεις που αναδεικνύουν μία πλατεία λειτουργική, με τάξη, ασφάλεια και άνεση για όσους τη χρησιμοποιούν, με σεβασμό στην αισθητική αλλά και με ζωτικό χώρο για την επιχειρηματικότητα.
Οι επιχειρήσεις πρέπει να επιβιώσουν γιατί με τον κύκλο εργασιών τους, τους προμηθευτές και τους εργαζομένους τους, συμβάλλουν στην τοπική οικονομία αλλά και στα έσοδα του Δήμου, ειδικά σε αυτές τις τόσο δύσκολες εποχές.
Ταυτόχρονα όμως οι πολίτες έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης και ασφαλούς μετακίνησης και χρήσης μίας πλατείας που έγινε γι΄αυτούς. Και ανήκε ισε αυτούς.
Οι δημότες απαιτούν τα λόγια μας να γίνονται έργα. Απαιτούν από εμάς που βρισκόμαστε σε τούτη την αίθουσα μία Τρίπολη διαφορετική. Δυναμική και σύγχρονη. Μία πόλη με αυτοπεποίθηση που μπορεί να κλείσει το κεφάλαιο της μετριότητας. Και να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο δημιουργικής ανάπτυξης στηριζόμενη πρώτα απ” όλα στις δικές της δυνάμεις. Αυτή είναι η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας. Μία πρόκληση που μας φέρνει όλους μπροστά και από τις δικές μας ευθύνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου